علت بیماری:

علت آن در بیشتر کودکان ناشناخته است اما فاکتور ژنتیک نقش مهمی را در ابتلا به این بیماری ایفا می کند. در اغلب کودکان با سایر ناهنجاری های قلبی مادرزادی همراه است.

تاثیر بیماری بر عملکرد قلب:

درحالت طبیعی بطن چپ قلب، خون دارای اکسیژن را به اندام های بدن پمپ می کند و بطن راست قلب هم خون بدون اکسیژن را برای تصفیه شدن به ریه ها پمپ می کند. وقتی که یک حفره در دیواره ی بین دو بطن قلب وجود داشته باشد خون از بطن چپ بدلیل فشار خون بیشتر از حفره عبور کرده و وارد بطن راست شده و درنتیجه حجم خون داخل بطن راست بیشتر از گنجایش آن شده و باید خون بیشتری را در هر بار ضربان قلب به داخل شریان ریوی پمپ کند و این یعنی کار بطن راست دو برابر می شود. هرچقدر این حفره بزرگتر باشد حجم بیشتری از خون وارد بطن راست می شود و با ادامه این روند کار بطن راست و ریه سخت تر شده و باعث بزرگ شدن بطن راست می شود. امکان بروز پرفشاری خون و تنگی در عروق خونی ریه وجود دارد زیرا حجم خونی که به داخل آن ها پمپ می شود بیش از حد طبیعی است.

تظاهرات بالینی:

ü      اگر حفره بین بطنی کوچک باشد علائم بارزی وجود نخواهد داشت بجز تغییر در صداهای قلبی زیرا در کار قلب و ریه تاثیری نمی گذارد.

اگر حفره بزرگ باشد،:

ü      تنفس کودک سریع و سخت تر از حالت طبیعی شده و کودک کبود و سیانوزه می شود.

ü      تعریق و خستگی در زمان خوردن شیر.

ü      اختلال در تغذیه نوزاد و بدنبال آن اختلال در رشد و وزن گیری.

ممکن است این علائم تا چند هفته بعد از تولد مشاهده نشود.

راه درمان:

ü      در صورتی که حفره کوچک باشد، کار قلب و ریه را سخت تر نمی کند و به جراحی نیازی نیست و در این موارد حفره خودبخود ترمیم و بسته می شود. هیچ درمان دارویی و یا درمان دیگری سریع تر از ترمیم خود به خودی حفره عمل نمی کند.

ü      زمانی که حفره بزرگ باشد ممکن است نیاز به جراحی باز قلب و بستن حفره ی بین بطنی و پیشگیری از مشکلات جدی باشد. نوزادان با علائم شدید این بیماری، باید در کوتاهترین زمان و اولین فرصت تحت عمل جراحی قرار بگیرند. می توان موقتا از درمان دارویی برای کمک به کاهش علائم استفاده کرد؛ اما دارو نمی تواند نقص دیواره بطنی و همچنین آسیب شریان ریوی را درمان کند.

 عمل جراحی:

بستن حفره ی بزرگ بین بطنی معمولا در دوران نوزادی یا کودکی و زمانی که علائم آشکار می شود برای جلوگیری از عوارض بعدی آن طی یک جراحی باز قلب انجام می شود. معمولا یک بافت مصنوعی و یا از جنس پریکارد (لایه ی خارجی قلب) در محل حفره دوخته شده و کاملا حفره بسته می شود. به مرور زمان این بافت دوخته شده توسط بافت داخلی قلب پوشیده شده و به شکل بافت طبیعی قلب باقی می ماند.

اگر نوزادی چندین نقص قلبی و یا حفره ای در محل نامناسبی داشته باشد، یک عمل جراحی موقتی برای کاهش علائم و کاهش فشار شریان ریه انجام می شود. و زمانی که نوزاد بزرگتر شد یک عمل جراحی برای درمان قطعی انجام می شود.

 فعالیت های کودک شما:

اگر حفره بین بطنی بسیار کوچک باشد و یا تحت عمل جراحی، بسته شده باشد، کودک شما به هیچ محدودیتی در فعالیت های فیزیکی خود نیاز ندارد و می تواند در فعالیت های معمول و بدون خطر مانند شنا، دوچرخه سواری و... شرکت کند.

نیازهای خاص مراقبتی و تغذیه ای کودک شما:

ü      پیگیری آزمایشات معمول و ماهانه

ü      برقرای و حفظ ارتباط با پزشک متخصص قلب کودکتان بطور منظم

ü      مصرف صحیح و منظم داروهای تجویز شده.

ü      مراقبت از محل جراحی و پانسمان طبق دستور پزشک

ü      داشتن تغذیه خوب و افزایش وزن کودک

ü      اطمینان از دریافت میزان کالری مناسب در هر روز

ü       پیشگیری از ابتلا به آندوکاردیت (عفونت قلب) طبق توصیه ی پزشک متخصص از جمله مصرف آنتی بیوتیک قبل از هرگونه اقدام دندانپزشکی و یا جراحی.