• شير گاو (در تهيه فرني، جوشاندن شير مقدار مواد آلرژن موجود در شير را كمتر مي كند)
• سفيده تخم مرغ
• انواع توت، كيوي، آلبالو، گيلاس و خربزه
• بادام زميني

مواد غذايي كه در دوره شيرخواري مجاز نيست و ممكن است باعث خفگي شيرخوار شود:

• دانه كشمش
• دانه انگور
• ذرت
• تكه هاي سوسيس
• آجيل
• تكه هاي سفت و خام سبزي ها مثل هويج و ...
• تكه هاي گوشت

مواد غذايي كه ممكن است مشكلات ديگري ايجاد نمايند:

• قهوه يا چاي پررنگ: سبب بي قراري كودك مي شود.
• عسل: باعث مسموميت مي شود (بوتوليسم) ولي استفاده از عسل پاستوريزه اشكالي ندارد.

به طور كلي تا پيش از پايان يك سالگي مصرف مواد زير براي كودك توصيه نمي شود:

عسل غير پاستوريزه، شير پاستوريزه، پنير، سفيده تخم مرغ، شكلات، ميگو، بادام زميني، فلفل و ادويه جات، ترشي ها، نمك، نوشابه هاي گازدار، آب ميوه هاي صنعتي، از ميوه ها خربزه، كيوي، انواع توت (توت سفيد، توت فرنگي، شاه توت، تمشك)، آلبالو، گيلاس، از حبوبات لپه و نخود، از گروه سبزي ها اسفناج و كلم.

در تهيه غذاي كمكي، ارجحيت با غذاي خانگي است يا غذاي كمكي تجاري؟

غذاي كمكي خانگي كه در خانه تهيه مي شود بر آنچه كه به صورت تجاري و در قوطي هاي آماده در دسترس خانواده ها قرار مي گيرد ارجحيت دارد زيرا اگر چه غذاهاي كمكي تجاري مزايايي دارند از جمله:

• تا زماني كه در قوطي باز نشده است تميز و بهداشتي هستند.
• تهيه كردنشان آسان است.
• بيشتر كودكان طعم آنها را دوست دارند.
• بعضي از آنها نيز مخلوط بسيار خوبي از مواد مغذي هستند.

ولي مضراتي نيز دارند كه به آنها اشاره مي شود:

• خيلي گران هستند و در مقايسه با هزينه غذاي كمكي كه در خانه تهيه مي شود قابل مقايسه نيستند.
• ممكن است در آب سرد نجوشيده حل شوند لذا در مناطقي كه آب آلوده است احتمال بيماري زياد تر خواهد شد.
• اكثر اوقات براي نگهداري آنها موادي اضافه مي كنند كه براي شير خوار مناسب نيست.
• نحوه نگهداري آنها در كشتي، گمرك، انبارهاو مغازه ها نامعلوم است.
• طعم آن با طعم غذاهاي خانواده متفاوت است و در سفره هيچ خانواده­اي غذاي كمكي تجاري ديده نمي شود.