نوشته شده توسط : سلیمانی مفدم

در هر موقعیت‌ اورژانس‌، باید از یك‌ مجموعه‌ اقدامات‌ مشخص‌ پیروی‌ كنید. از این‌ طریق‌، شما قادر خواهید بود موارد ضروری‌ را اولویت‌بندی‌ كنید و شخصاً تصمیم‌گیری‌ كنید. گام‌های‌ اصلی‌ عبارتند از: ارزیابی‌ وضعیت‌، بی‌خطر كردن‌ محل‌، ارایه‌ كمك‌های‌ اورژانس‌ و كمك‌ گرفتن‌ از دیگران‌. قبل‌ از دست‌ زدن‌ به‌ هر كاری‌، سعی‌ كنید بر احساسات‌ خود غلبه‌ كنید و یك‌ لحظه‌ بیندیشید. بسیار مهم‌ است‌ كه‌ خود را در معرض‌ خطر قرار ندهید بنابراین‌ در مواردی‌ كه‌ خطرناك‌ است‌، به‌ سرعت‌ وارد نشوید. به‌ خطر وجود گاز یا بنزین‌ دقت‌ كنید. به‌ علاوه‌، سعی‌ نكنید همه‌ كارها را به‌ تنهایی‌ انجام‌ بدهید.
 
اولویت‌های‌ كمك‌های‌ اولیه‌
وضعیت‌ را ارزیابی‌ كنید. به‌ سرعت‌ و با حفظ‌ خونسردی‌، آنچه‌ را كه‌ رخ‌ داده‌ تحت‌ نظر بگیرید و به‌ دنبال‌ هرگونه‌ خطر تهدیدكننده‌ خود یا مصدوم‌ بگردید. هرگز خود را در معرض‌ خطر قرار ندهید.
محل‌ را از خطر عاری‌ كنید. در حد توان‌، مصدوم‌ را از خطر محافظت‌ كنید اما به‌ محدودیت‌های‌ خودتان‌ هم‌ واقف‌ باشید.
كمك‌های‌ اورژانس‌ را ارایه‌ دهید. وضعیت‌ تمام‌ مصدومان‌ را ارزیابی‌ كنید تا بتوانید اولویت‌ها را مشخص‌ كنید و اول‌ آنهایی‌ را كه‌ دچار وضعیت‌های‌ تهدیدكننده‌ حیات‌ هستند درمان‌ كنید.
از دیگران‌ كمك‌ بگیرید. به‌ سرعت‌ مطمئن‌ شوید كه‌ هرگونه‌ كمك‌ طبی‌ ضروری‌ یا كمك‌های‌ تخصصی‌ درخواست‌ شده‌اند و در راه‌ هستند.
 
ارزیابی‌ وضعیت‌
رویكرد شما باید بسیار سریع‌ و در عین‌ حال‌ با حفظ‌ خونسردی‌ و كنترل‌ باشد. اولویت‌های‌ كاری‌ شما عبارتند از: شناسایی‌ هرگونه‌ خطر برای‌ خودتان‌، مصدوم‌ و ناظران‌، سپس‌ بررسی‌ امكانات‌ موجود و نوع‌ كمكی‌ كه‌ ممكن‌ است‌ به‌ آن‌ نیاز داشته‌ باشید. هنگامی‌ كه‌ پیشنهاد كمك‌ به‌ شخص‌ می‌دهید، بگویید كه‌ از مهارت‌های‌ كمك‌های‌ اولیه‌ برخوردار هستید. اگر هیچ‌ پزشك‌، پرستار یا افراد كارآزموده‌ دیگری‌ در محل‌ حضور ندارند، با خونسردی‌ مسؤولیت‌ را بپذیرید. ابتدا سؤالات‌ زیر را از خود بپرسید:
آیا خطر همچنان‌ وجود دارد؟
آیا جان‌ كسی‌ در معرض‌ خطر فوری‌ قرار دارد؟
آیا ناظری‌ برای‌ كمك‌ وجود دارد؟
آیا من‌ به‌ كمك‌ تخصصی‌ نیاز دارم‌؟
 
بی‌خطر كردن‌ محل‌
شرایطی‌ كه‌ منجر به‌ وقوع‌ حادثه‌ شده‌ است‌، می‌تواند همچنان‌ خطرزا باشد. فراموش‌ نكنید كه‌ امنیت‌ خودتان‌ در درجه‌ اول‌ قرار دارد. اغلب‌ اقدامات‌ ساده‌ (مثل‌ خاموش‌ كردن‌ یك‌ سوییچ‌) برای‌ بی‌خطر كردن‌ محل‌ كفایت‌ می‌كند. اگر نمی‌توانید خطر تهدیدكننده‌ حیات‌ را از بین‌ ببرید، باید سعی‌ كنید بین‌ مصدوم‌ و محل‌ خطر، قدری‌ فاصله‌ ایجاد كنید و در صورت‌ امكان‌، میزان‌ خطر را به‌ حداقل‌ برسانید. به‌ عنوان‌ آخرین‌ اقدام‌، باید مصدوم‌ را از محل‌ خطر دور كنید (به‌ مبحث‌ « جابه‌جا كردن‌ بیماران‌ » مراجعه‌ كنید). معمولاً برای‌ جابه‌جا كردن‌ مصدوم‌ به‌ تجهیزات‌ و كمك‌های‌ تخصصی‌ نیاز خواهید داشت‌.
بی‌خطر كردن‌ وسیله‌ نقلیه‌ در برخورد با مصدومی‌ كه‌ داخل‌ وسیله‌ نقلیه‌ است‌، خاموش‌ كردن‌ سوییچ‌ در اولویت‌ قرار دارد. این‌ عمل‌ خطر ایجاد آتش‌سوزی‌ ناشی‌ از شمع‌ اتومبیل‌ را كاهش‌ می‌دهد.
ارایه‌ كمك‌های‌ اورژانس‌
پس‌ از بی‌خطر شدن‌ محل‌، به‌ سرعت‌ یك‌ بررسی‌ مقدماتی‌ و ارزیابی‌ اولیه‌ از هر مصدوم‌ انجام‌ دهید تا مصدومانی‌ را كه‌ به‌ كمك‌های‌ اولیه‌ اورژانس‌ نیاز دارند، فوراً درمان‌ كنید. به‌ هر حال‌، درخواست‌ كمك‌ ضروری‌ را به‌ تأخیر نیندازید؛ در صورت‌ امكان‌، از یك‌ ناظر بخواهید كه‌ این‌ كار را انجام‌ دهد. برای‌ پی‌ بردن‌ به‌ وجود یا عدم‌ وجود تنفس‌ در مصدوم‌، به‌ قفسه‌ سینه‌ وی‌ نگاه‌ كنید. در مورد هر مصدوم‌، موارد زیر را بررسی‌ كنید:
آیا مصدوم‌ هوشیار است‌؟
آیا راه‌ تنفس‌ باز است‌؟
آیا مصدوم‌ نفس‌ می‌كشد؟
آیا نشانه‌های‌ گردش‌ خون‌ در مصدوم‌ وجود دارند؟ مشاهدات‌ شما، اولویت‌ها و نیز زمان‌ نیاز به‌ كمك‌ و میزان‌ كمك‌ موردنیاز را تعیین‌ می‌كنند.
انجام‌ كمك‌های‌ اورژانس‌ به‌ محض‌ برطرف‌ شدن‌ خطر، ارزیابی‌ اولیه‌ را انجام‌ دهید: بررسی‌ كنید كه‌ آیا راه‌ تنفس‌ مصدوم‌ باز است‌، نفس‌ می‌كشد و نشانه‌های‌ كار كردن‌ قلب‌ و گردش‌ خون‌ وجود دارند یا خیر.
كمك‌ گرفتن‌ از دیگران‌
گاهی‌ امكان‌ دارد كه‌ همزمان‌ با چندین‌ كار مواجه‌ شوید: حفظ‌ امنیت‌، تماس‌ تلفنی‌ برای‌ درخواست‌ كمك‌ و آغاز كمك‌های‌ اولیه‌. می‌توانید از افراد دیگری‌ برای‌ انجام‌ كارهای‌ زیر كمك‌ بخواهید:
بی‌خطر كردن‌ محل‌
انجام‌ تماس‌ تلفنی‌ برای‌ درخواست‌ كمك‌
آوردن‌ تجهیزات‌ كمك‌های‌ اولیه‌
كنترل‌ ترافیك‌ و ناظران‌
كنترل‌ خونریزی‌ یا نگه‌ داشتن‌ یك‌ اندام‌
خلوت‌ كردن‌ اطراف‌ مصدوم‌
انتقال‌ مصدوم‌ به‌ یك‌ مكان‌ بی‌خطر
برخورد با ناظران‌ ممكن‌ است‌ افراد حاضر در صحنه‌ حادثه‌ بتوانند به‌ راه‌های‌ مختلف‌ به‌ شما كمك‌ كنند (مثلاً آوردن‌ تجهیزات‌ یا كنترل‌ كردن‌ سایر ناظران‌). به‌ آنها بگویید كه‌ آموزش‌های‌ مربوط‌ به‌ كمك‌های‌ اولیه‌ را پشت‌ سر گذارده‌اید و درخواست‌های‌ خود را با صراحت‌ مطرح‌ كنید.
كنترل‌ كردن‌ ناظران‌
واكنش‌های‌ ناظران‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ شود كه‌ شما نگران‌ یا حتی‌ عصبانی‌ شوید. ممكن‌ است‌ این‌ افراد هیچ‌ آموزشی‌ درباره‌ این‌ كمك‌های‌ اولیه‌ ندیده‌ باشند و احساس‌ ترس‌ یا بی‌فایده‌ بودن‌ كنند. در صورتی‌ كه‌ این‌ عده‌ خود در حادثه‌ حضور داشته‌ باشند و یا شاهد آن‌ بوده‌اند، ممكن‌ است‌ آسیب‌ دیده‌ باشند و قطعاً دلواپس‌ و نگران‌ خواهند بود. اگر به‌ هر طریقی‌ نیاز به‌ كمك‌ یك‌ ناظر داشتید، این‌ مطالب‌ را فراموش‌ نكنید. روشی‌ قاطعانه‌ توأم‌ با خوش‌ رفتاری‌ به‌ كار بگیرید.



 




:: موضوعات مرتبط: مطالب علمی متفرقه , ,
:: بازدید از این مطلب : 1036
|
امتیاز مطلب : 11
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : شنبه 6 خرداد 1391 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: